Echa z zagranicy

Powrót duńskiego Centrum Energii Odnawialnej
Po tym, jak konserwatywny duński rząd wstrzymał finansowanie placówek zajmujących się tematem odnawialnych źródeł energii, sytuacja tych ostatnich wydawała się patowa. Na szczęście, Duńskiemu Centrum Energetyki Odnawialnej (Nordic Folkecenter for Renewable Energy) udało się pozyskać środki finansowe na kontynuowanie swoich prac.
Centrum od 20 lat zajmowało się zrównoważonym rozwojem energetycznym kraju. Teraz, dzięki wsparciu duńskich firm zajmujących się dystrybucją energii, będzie mogło wznowić działalność. Nowy fundusz oszczędności energii, utworzony przez dystrybutorów energii, do końca 2008 r. będzie przekazywał placówce 2,5 mln duńskich koron rocznie. Folkecenter jest jedynym miejscem w Danii, gdzie można się zapoznać ze wszystkimi systemami wykorzystującymi odnawialne źródła energii.


Postęp w czeskiej energetyce wiatrowej
Czeski parlament przyjął nowe prawo w zakresie ustalania taryf na energię wiatrową. Niestety, w nowym prawie nie określono wysokości taryf, które corocznie mają być zdefiniowane w regulacjach energetycznych. Ta niedoskonałość prawna sprawia, że planowanie i finansowanie projektów związanych z energetyką wiatrową jest utrudnione. Światowy Związek Energii Wiatrowej zaapelował więc do rządu czeskiego o prace nad poprawkami do przyjętej ustawy, która jednak – mimo to – jest dużym krokiem w kierunku rozwijania wolnego rynku energii. Szczególnie zwrócono uwagę na konieczność przyłączenia producentów energii pochodzącej z farm wiatrowych do najbliżej położonej sieci energetycznej. W tej chwili akces do sieci może być zabroniony w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla stabilności sieci. Czechy są największym na świecie producentem wałów do turbin wiatrowych.


Srebrna technologia nagrodzona
Australijska firma Origin Energy uzyskała prestiżową nagrodę na światowej wystawie Expo w Aichi (Japonia) za zastosowanie srebrnych solarnych komórek w systemach solarnych. Nagrodę przyznano dokładnie w miesiąc po uzyskaniu przez tę firmę wiodącej australijskiej nagrody w ochronie środowiska – Banksia Award.
Srebrna technologia wykorzystuje 50-mikronowe, cienkie paski silikonowych monokryształów do produkcji systemów solarnych. Firma utrzymuje, że w ten sposób zużywa się 90% mniej silikonu niż w konwencjonalnych waflowych technologiach. Zakup silikonu stanowi generuje największe koszty w produkcji solarnych systemów panelowych. Nowa technologia oferuje więc nowe możliwości przy produkcji tych systemów.


Wzrost emisji zanieczyszczeń w Europie
Niezależnie od poprawy globalnego wizerunku zarządzania środowiskiem naturalnym, ostatnie badania pokazują, że nawet Europa nie potrafi powstrzymać wzrostu emisji zanieczyszczeń. W 2003 r. emisja gazów z ciepłowni – w porównaniu do roku poprzedniego – w krajach Piętnastki wzrosła o 1,3%, a w 25 krajach UE (czyli łącznie z kandydującymi) o 1,5%. Od 1990 r. emisja CO2 w krajach „starej” UE wzrosła o 3,4%, choć globalnie emisja gazów z ciepłowni, w tym metanu, spadła o 1,7%. Było to spowodowane użyciem węgla do wytwarzania energii. Generalnie, między 2002 a 2003 r. wzrost emisji zanieczyszczeń nastąpił we Włoszech, w Wielkiej Brytanii oraz Finlandii, a spadek – w Portugalii i Irlandii.


Komisja Europejska reguluje handel emisjami
Komisja Europejska podjęła decyzję dotyczącą polskiego rozdziału uprawnień do emisji CO2 w ramach systemu handlu emisjami UE. Komisja przyjęła łączną ilość uprawnień do emisji w wysokości 717,3 mln ton w latach 2005-2007. Oznacza to redukcję o 141,3 mln ton (16,5%) w stosunku do poziomu pierwotnie zaplanowanego przez władze polskie. Komisja uznała, że polski plan jest sprzeczny z kilkoma kryteriami dyrektywy 2003/87/WE o systemie handlu emisjami. Polski plan obejmuje 1166 instalacji i jest największy wśród nowych państw członkowskich UE, a także jednym z czterech największych w całej UE. Wszystkie przedsiębiorstwa wymienione w polskim planie kwalifikują się do handlu emisjami, ale będą mogły go rozpocząć dopiero wtedy, gdy Polska obniży łączną ilość uprawnień i zmieni plan rozdziału zgodnie z oczekiwaniami Komisji.
Przyjęcie polskiego planu zostało obwarowane kilkoma warunkami: zmniejszeniem łącznej ilości uprawnień o 47,1 mln ton rocznie, zapewnieniem, że nie zostaną utworzone żadne specjalne rezerwy, a plan nie będzie zawierał przepisów dotyczących weryfikacji ex post ilości uprawnień przydzielonych instalacjom (również nowym), oraz włączeniem do niego informacji o sposobie udziału nowych instalacji w systemie handlu.


Słoneczny samolot
Szwajcar Bernard Piccard konstruuje słoneczny samolot, którym zamierza oblecieć kulę ziemską. Jego celem jest wsparcie zrównoważonego rozwoju poprzez pokazanie, co można osiągnąć dzięki połączeniu odnawialnej energii i nowych technologii.
Samolot jest podobny do szybowca, ma cienki korpus i szerokie, 80-metrowe skrzydła (takie jak Airbus 380). Tak duża ich powierzchnia potrzebna jest, by złapać jak najwięcej światła słonecznego. Samolot będzie ważył zaledwie dwie tony. Idea jest taka, aby każdej doby złapać, zmagazynować i wykorzystać osiem godzin światła słonecznego. W dzień samolot musi zdobyć tyle energii, aby wystarczyło do naładowania baterii potrzebnej nocą do utrzymania maszyny w powietrzu. Samolot osiągnie wysokość 10 tys. m w dzień i 3 tys. m nocą. Maksymalna prędkość, jaką może osiągnąć, to 100 km/godzinę. Model samolotu został pokazany podczas tegorocznych targów lotniczych Le Bourget. Próba oblecenia kuli ziemskiej planowana jest na 2010 r., a będzie w niej uczestniczyło trzech pilotów, którzy na zmianę będą siedzieli za sterami.
Projekt wspierany jest przez Europejską Agencję Powietrzną i Szwajcarski Federalny Instytut Technologii.


Opracowała: Alicja Kostecka