Jednym ze sprawdzonych sposobów na skuteczne zarządzanie przyrodą w mieście jest jej ochrona wespół z aktywizacją. Dowodami na to są parki i obszary chronione w europejskich miastach, połączone z centrami obsługi turystyki masowej, rodzinnej i przyrodniczej.

Współczesne obszary zurbanizowane przyczyniają się do fragmentacji i zanieczyszczenia środowiska przyrodniczego, zaniku bioróżnorodności i aneksji kolejnych enklaw zieleni. Równocześnie miasta inicjują także przyszłościowe projekty renaturalizacji. Powstają nowe kategorie parków miejskich, w których problematyka ekologiczna jest priorytetem. W Polsce przyrodę miast postrzega się głównie przez pryzmat zieleni urządzonej: parków, skwerów, ogrodów i trawników, co wskazuje na niewystarczającą ilość oraz jakość tych kategorii zieleni w mieście. Natomiast dziedzictwo przyrodnicze polskich miast to potencjał w znacznym stopniu niewykorzystany. Brakuje nowych standardów i niekonwencjonalnego przekształcania tych przestrzeni na dostępne obszary edukacyjne i rekreacyjne. Tymczasem inspirujące i sprawdzone w Europie dobre praktyki mogą być argumentem za alternatywnym, proprzyrodniczym kształtowaniem konkretnych obszarów oraz za ich odpowiednim dofinansowaniem, aby ogrywały ważną rolę w edukacji ekologicznej, zachowując autentyzm siedlisk i naturalność szaty roślinnej.

Laboratoria miejskiej przyrody

Jeden z pożądanych, przyszłościowych kierunków działań dotyczy prz...