Jak wiadomo, coraz więcej rolników zakłada plantacje energetyczne wierzby krzewiastej gatunku Salix viminalis. Należy jednak pamiętać, że niesie to ze sobą również pewne zagrożenie, gdyż stosowanie monokultury na dużych obszarach stanowić może groźbę szybkiego rozprzestrzeniania się nowych gatunków chorób i szkodników, a także jednostronnego wykorzystywania gruntów ornych. Dlatego choćby z tych względów warto mieć na względzie alternatywną roślinę o podobnych walorach.
Taką alternatywną rośliną mogą być szybko rosnące gatunki traw olbrzymich, takich jak Miscanthus sinensis, zwanych popularnie miskantem. Trawy te należą do grupy roślin szlaku C-4. Ich cechą charakterystyczną jest bardzo wydajny proces fotosyntezy, który zapewnia duży przyrost biomasy (suchej masy) z powierzchni asymilacyjnej (ok. 60 g/m²/dzień). W ciągu roku wegetacji roślina ta osiąga 3-4 m wysokości. Na jednym miejscu miskanta mozna uprawiać przez ok. 20 lat.
Najbardziej obiecującą trawą jest Miscanthus sinensis ‘Giganteus’. Jej naturalną ojczyzną (centra genetyczne) są tereny Japonii, Kuryli Południowych, Rosji, Chin, Mandżurii, Tajwanu, Korei, Tajlandii, Polinezji i USA. W 1935 r. duński przyrodnik Aksel Olsen sprowadził z Azji do Danii klon Miscanthus sinensis. Ponieważ uzyskane z niego nowe rośliny charakteryzowały się niezwykle intensywnym wzrostem, nazwał je Giganteus. Należy tu dodać, że to właśnie ten klon stał się punktem wyjścia ...