Natomiast zgodnie z postanowieniami art. 5 pkt 8 Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU z 2013 r., poz. 627, z późn. zm.), przez ochronę krajobrazową rozumie się zachowanie cech charakterystycznych danego krajobrazu. Z zestawienia wymienionych przepisów wynika więc, że szeroko rozumiana zieleń miejska jest częścią składową krajobrazu. Można wręcz zaryzykować tezę, że bez zieleni nie sposób mówić o kompletnym krajobrazie. W związku z tym warto poświęcić trochę uwagi temu, jakie są podstawy prawne ochrony krajobrazu.

Źródła prawa

Z punktu widzenia systemu źródeł prawa niewątpliwie największe znaczenie w tym zakresie mają ratyfikowane umowy międzynarodowe. Zgodnie z postanowieniami art. 91 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, odpowiednio: 1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. 2. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Dlatego też mogłoby się wydawać, że najważniejsze w tej kwestii są rozwiązania wynikające z Europejskiej Konwencji Krajobrazowej, sporządzone we Florencji 20 października 2000 r. (DzU z 2006 r. nr 14, poz. 98), jako aktu prawa międzynarodowego, mającego charakter wiążący dla wszystkich państw, które...