Fermentacja metanowa w oczyszczaniu ścieków
Oczyszczanie wysoko obciążonych ścieków przemysłowych ulegających biodegradacji w warunkach beztlenowych charakteryzuje się wysoką efektywnością rozkładu złożonych związków organicznych pochodzenia naturalnego, tj. węglowodanów, białek oraz tłuszczów, dlatego jest szczególnie zalecane do oczyszczania ścieków pochodzących z przetwórstwa rolno-spożywczego. Jednym z głównych produktów rozkładu beztlenowego związków organicznych jest biogaz, czyli mieszanina metanu (ok. 70 – 80%) i dwutlenku węgla (ok. 30 – 20%).
Fermentacja metanowa jest najstarszą metodą oczyszczania ścieków, ponieważ pierwszych obserwacji naukowych w tym zakresie w 1868 r. dokonał E. Bechamp, prowadząc fermentację sacharozy, w trakcie której wydzielał się palny gaz. Pierwszą instalację w skali technicznej wybudowano w 1900 r. w Bombaju. W szerszej skali technicznej fermentację metanową zaczęto stosować w miejskich oczyszczalniach ścieków jako metodę stabilizacji osadów wstępnych i nadmiernych, a od lat 70. XX w. stopniowo wprowadzano ją do oczyszczania ścieków przemysłowych. Szczególnie dotyczyło to tych branż, w których powstawały duże ilości wysoko obciążonych ścieków, np. w przemyśle cukrowniczym i browarniczym, i w których zastosowanie metody tlenowej osadu czynnego nie było możliwe.
