Dyskusji o pieniądzach i ich braku nigdy za dużo. Szczególnie zła sytuacja istnieje w finansowaniu ochrony przyrody. Od lat o tym wiadomo, jednak syntetyczne ujęcie tego problemu zostało przedstawione dopiero w opracowaniu pt. „Finansowanie ochrony przyrody. Doświadczenia i perspektywy” wydanym pod redakcją prof. Andrzeja Mizgajskiego.

Publikacja ta wskazuje na ogrom braków finansowych, niedoskonałość prawa, pozorowane działania i tak naprawdę brak zainteresowania ze strony państwa praktyczną realizacją konstytucyjnej zasady, jaką jest ochrona przyrody, będąca integralną częścią polityki zapewniającej bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom (art. 74 Konstytucji RP) i jedną z podstaw zrównoważonego rozwoju. Do problemów związanych z finansowaniem przyrody przedstawionych w wymienionym opracowaniu można dodać jeszcze inne.

NATURA 2000 – wdrożenie może nie nastąpić

W przededniu wejścia do Unii Europejskiej nadal nie jest oczywista, pod względem ekonomicznym, polityka kształtowania krajowej sieci ekologicznej, zwłaszcza sieci NATURA 2000, której celem jest ochrona różnorodności biologicznej w krajach członkowskich Unii. Wprowadzany w naszym kraju system opierać się ma głównie na istniejących już obszarach chronionych, którym po włączeniu do sieci NATURA 2000 nada się status międzynarodowy (ok. 6% powierzchni kraju objętej siecią). Podkreśla się (np. w Koncepcji Polityki Przestrzennego Zagospo...