Fluidalne spalania węgla w tlenie w blokach energetycznych z instalacją CCS
Spalanie tlenowe (ang. oxy-combustion) jest odpowiedzią na konieczność ograniczenia emisji CO2, postrzeganego jako główna przyczyna efektu cieplarnianego, z największych stacjonarnych źródeł, tj. energetyki zawodowej.
Możliwości te wynikają z charakteru gazów spalinowych o znacznie podwyższonym udziale CO2, dochodzącym do 98% obj. w spalinach suchych, co umożliwia jego bezpośrednią sekwestrację1. Istotę procesu przedstawiono schematycznie na rysunku 1, gdzie zestawiono konwencjonalną metodę spalania węgla w powietrzu ze spalaniem w atmosferze wzbogaconej tlenem.
Metody spalania węgla
W pierwszym przypadku (rys. 1a) w celu spalenia określonej ilości węgla doprowadza się, z pewnym nadmiarem, określoną ilość powietrza, które zawiera jedynie ok. 21% tlenu oraz aż ok. 79% azotu, nieistotnego z punktu widzenia realizowanego procesu spalania. W wyniku reakcji utleniania składników paliwa otrzymujemy gaz spalinowy, którego głównym składnikiem wciąż jest N2 (ok. 79%). Udział dwutlenku węgla,„rozcieńczonego” w całej objętości spalin wynosi jedynie ok. 16%. W przypadku podjęcia działań zmierzających do sekwestracji CO2 jego niskie stężenie zdecydowanie utrudni oraz podniesie koszty „wychwytywania” tego składnika z emitowanych spalin.
W przypadku drugim (rys. 1b) proces spalania...
