Gdański System Odwodnieniowy Cz. I
Zróżnicowany układ wysokościowy, intensywna rozbudowa miasta na górnym tarasie oraz brak zbiorników retencyjnych to główne przyczyny zalewania ulic i lokalnych podtopień, z którymi w przypadku wystąpienia intensywnych opadów deszczu boryka się Gdańsk. Systematycznie rozbudowywany system odwodnieniowy ma poprawić tę sytuację.
Gdańsk leży na wysoczyźnie morenowej (najwyższy taras to 140 m n.p.m.), która schodzi w kierunku dolnego, tarasu (2-4 m n.p.m.), a następnie przechodzi w pradolinę Wisły, tworząc teren depresyjny będący początkiem Żuław Gdańskich. Zróżnicowany układ wysokościowy ukształtował na przestrzeni wieków specyficzny układ hydrograficzny. W miarę rozwoju urbanistycznego miasta powstawał też system odwodnieniowy (GSO). Od 1903 r. Gdańsk może pochwalić się systemem kanalizacji rozdzielczej z podziałem na deszczową (odprowadzaną do wód otwartych) i sanitarną. W 1993 r. uchwałą Rady Miasta powołano spółkę – „Gdańskie Melioracje”, która zajmuje się Gdańskim Systemem Odwodnieniowym. Do obowiązków firmy należy m.in. administracja, nadzór oraz konserwacja i eksploatacja systemów odwodnieniowych. Przedsiębiorstwo odpowiada też za sprawne odprowadzenie wód podskórnych w niektórych fragmentach miasta (systemy drenażowe), dowóz wody pitnej, utrzymanie i konserwację studni publicznych, fontann oraz przepom...
