Wodociągi Toruńskie świętują 120-lecie istnienia. Powstanie obecnie użytkowanej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej Torunia datuje się na 1893 r. Jednakże przypuszcza się, że przewody kanalizacyjne miasta pochodzą już z okresu kopernikowskiego.

Tamta sieć niczym nie przypominała obecnych systemów wod-kan. Na fragmenty drewnianych przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych natrafiano podczas prac ziemnych w różnych częściach miasta. Niezbicie świadczą one o tym, że mieszkańcy średniowiecznego Torunia korzystali z tego rodzaju urządzeń.

Z kart historii

Obecnie użytkowana sieć wodociągowo-kanalizacyjna Torunia budowana była od ok. 1893 r. Wtedy utworzono miejskie zakłady wodociągowe. Eksploatowały one dwa ujęcia wody ?Barbarka? i ?Fort Chodkiewicza?, które doprowadzały wodę do stacji pomp ?Stare Bielany?. Następnie powstała stacja pomp ?Nowe Bielany?, o budowie której mówi wydana 8 grudnia 1925 r. decyzja Deputacji Wodociągowej Rady Miejskiej Torunia. Wzrost liczby ludności spowodował konieczność przeprowadzenia kolejnych inwestycji wodociągowo-kanalizacyjnych. Rozbudowano ujęcie wody znajdujące się w Małej Nieszawce, powstało ujęcie powierzchniowe na rzece Drwęcy, mieszczące się w podtoruńskim Lubiczu, a także gruntownie zmodernizowano ujęcie wody w Jedwabnie.

Początkiem systemu kanalizacyjnego miasta była Struga Toruńska, która w średniowiecznym Toruniu spełniała funkcję kanału ściekowego, odprowadzają...