Jednoznaczne stwierdzenie, czy dany odpad jest odpadem niebezpiecznym czy nie, ma zasadnicze znaczenie dla określenia zakresu obowiązków posiadacza takich odpadów. Także w postępowaniu z odpadami niebezpiecznymi i innymi niż niebezpieczne występują znaczne różnice. Poniżej omówiono warunki, określające, kiedy dany odpad należy zaliczyć do kategorii niebezpiecznych i w jaki sposób można go z tej kategorii wyłączyć.


W art. 3 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (DzU z 2001 r nr 62, poz. 628), obok ogólnego pojęcia odpadu, które zostało szczegółowo omówione w poprzednich wydaniach „Recyklingu” (nr 3/2003 str. 8 oraz 5/2003 str.14), zdefiniowane zostało także pojęcie odpadów niebezpiecznych, zgodnie z wytycznymi UE.

Zgodnie z Dyrektywą

Na podstawie Dyrektywy o odpadach niebezpiecznych z 1991 r. nr 91/689/EWG, o uznaniu odpadu za odpad niebezpieczny decydują cechy ustalone według trzech, bardzo szczegółowych aneksów. W efekcie, zaliczenie danego odpadu do kategorii niebezpiecznych odbywa się na podstawie pomiarów i łącznego występowania wskazanych w przepisach warunków.
Definicję z Dyrektywy 91/689/EWG przejęła Ustawa o odpadach z 27 kwietnia 2001 r., według której odpady niebezpieczne są to odpady:
– należące do kategorii lub rodzajów odpadów, określonych na liś...