Gospodarowanie ściekami komunalnymi zwykle kojarzy się z ich odprowadzaniem do kanalizacji i dalej do oczyszczalni. W Polsce za idealne rozwiązanie, z punktu widzenia użytkownika, uważa się stosowanie systemów kanalizacji zbiorczej, które pozwala zapomnieć o problemie zagospodarowania ścieków. Niestety, realizacja celów wyznaczonych przez Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych nie obejmuje ogromnej liczby ludności zamieszkałej na terenach wiejskich o zabudowie rozproszonej.
A zatem problem dotyczy nadal ok. 80% mieszkańców wsi. Wypełnienie zobowiązań wynikających z Traktatu Akcesyjnego i dyrektywy dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych (nr 91/271/EWG) wymaga rozwiązania zagadnień sanitacyjnych do 2015 r.1.
Zastanawiając się nad możliwościami zagospodarowania ścieków na terenach z zabudową rozproszoną, warto sięgnąć do doświadczeń krajów o wysokich standardach ochrony wód. W Szwecji, która od wielu lat zwraca uwagę krajów bałtyckich na ochronę zasobów tego wrażliwego ekologicznie morza, propaguje się rozwiązania nie tylko chroniące przed zrzutem zanieczyszczeń do wód, ale również recykling substancji biogennych. Promowane metody można uznać za nowatorskie podejście do tradycyjnych metod wykorzystania ścieków w rolnictwie jako źródła azotu i fosforu.
Ewolucja systemów gospodarki ...