Ketmia syryjska (Hibiscus syriacus) jest jedynym krzewiastym gatunkiem ketmii, który nadaje się do uprawy w Polsce. Swoją urodą roślina ta nie ustępuje innym, bardziej egzotycznym krzewom ze strefy subtropikalnej i tropikalnej.

Ketmia syryjska ? zwana także ślazowcem syryjskim, poślubnikiem syryjskim lub różą Szaronu ? wbrew swojej nazwie nie pochodzi z Syrii, lecz ze wschodu Azji, z terenów Chin i Tajwanu. Do Europy została sprowadzona najprawdopodobniej w XV w. Jednak największą popularnością cieszy się w dalekiej Azji, zwłaszcza w Korei Południowej. Jej koreańska nazwa mugunghwa składa się z dwóch wyrazów: mung ? nieśmiertelny i hwa ? kwiat, a przy tym symbolizuje trwałość koreańskiego narodu. Niebieski kwiat, jak nazywają go Koreańczycy, znajduje się w godle Korei Południowej, pojawia się także w tekście hymnu narodowego tego kraju. Także w sąsiedniej Japonii krzewy ketmii syryjskiej są bardzo cenione, a jej kwiaty wykorzystuje się do celów dekoracyjnych, m.in. podczas ceremonii parzenia herbaty. W Polsce ketmię syryjską najczęściej nazywa się hibiskusem, czyli stosuje spolszczona nazwę łacińską. Wraz z żywotnikiem (Thuja, powszechnie żywotniki nazywa się w Polsce tujami) stanowią dobry przykład roślin, których nazwy łacińskie przyjęły się i zyskały większą popularność niż polskie nazwy botaniczne.

Osiedlowy rarytas

Zainteresowanie roślinami o tak egzotycznej urodzie jak ketmie zostało zainspirowan...