Jakość i ilość wprowadzonej do gleby materii organicznej ma istotne znaczenie ekologiczne. Najczęściej stosowaną metodą higienizacji osadów ściekowych w małych i średnich oczyszczalniach w Polsce jest wapnowanie. Liczne doświadczenia wskazują, iż dodatek wapna korzystnie wpływa na wartość nawozową osadów ściekowych.

Jednak stosując wapno do higienizacji osadów,1, 2 należy zwrócić szczególną uwagę na stopień przeżywalności jaj helmintów, przeżywalność bakterii z rodzaju Salmonella oraz z grupy coli, ale także redukcję zawartości grzybów chorobotwórczych, będących zagrożeniem dla zdrowia, a nawet życia ludzkiego3-5. W przypadku wapnowania osadów ściekowych głównym czynnikiem mającym wpływ na efektywność higienizacji jest ciepło wytwarzające się podczas reakcji hydratacji. Aby utrzymać efekt cieplny jak najdłużej, próbki osadu z dodatkiem wapna przetrzymywano przez 24 godziny w temperaturze 60°C.
Dla porównania efektywności metod chemicznych i fizycznych higienizacji próby osadów poddano także działaniu pola ultradźwiękowego i promieniowania mikrofalowego.
Zasada działania bakteriobójczego pola ultradźwiękowego opiera się na zjawisku kawitacji, polegającym na formowaniu się w cieczach drobnych pęcherzyków próżniowych i ich zanik oraz rezonansowe drgania pęcherzyków gazowych. Podczas rozchodzenia się fal ultradźwiękowych o dużym natężeniu w miejscach rozrzedzeń – w wyniku rozerwania ciągłości ośrodka – wytwarza się pust...