Jednym z podstawowych celów przeróbki osadów ściekowych, ze względów technologicznych i ekonomicznych, jest usunięcie zawartej w nich wody. Z tego powodu zagęszczanie osadów jest procesem jednostkowym, poprzedzającym kolejne elementy ciągu przeróbki.

Efekt mechanicznego zagęszczania osadu nadmiernego zależy od rodzaju urządzeń i zastosowanych środków do kondycjonowania osadu. Oczekiwany przez eksploatatorów oczyszczalni wysoki stopień zagęszczenia osadu powoduje zmniejszenie ilości zawartej w nim wody, ale równocześnie ogranicza jego zdolność do płynięcia1.
 
Osady nadmierne
Osady nadmierne, powstające w wyniku oczyszczania ścieków, są polidyspersyjnymi zawiesinami, w których fazą rozpraszającą jest woda wraz z rozpuszczonymi w niej substancjami, natomiast cząstki stałe (mineralne i organiczne) stanowią fazę rozproszoną o złożonej budowie. Kłaczkowata struktura przestrzenna osadu nadmiernego, liczne pory, mikropory i kapilary oraz znaczny udział żywej masy organicznej zespolonej w flokuły powodują uwięzienie części zawartej w nich wody w postaci półzwiązanej i związanej1.
Wysokie zagęszczenie osadu nadmiernego wywołuje wzrost oporów przy przepływie osadu w rurociągach, trudności z wymieszaniem osadu w komorach stabilizacji i w efekcie niewystarczający rozkład w p...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?