Na pierwszy rzut oka instrumenty planistyczne w ustawie o rewitalizacji są bardzo złożone, skomplikowane i ryzykowne z punktu widzenia lokalnej polityki, zwłaszcza te, które dotyczą zmian studium uwarunkowań i kierunków rozwoju.

Stało się tak zapewne dlatego, że w ustawie o rewitalizacji zawarto wiele z ustaleń proponowanych wcześniej w ?małej nowelizacji? ustawy o planowaniu przestrzennym, której, po długich dyskusjach o nieskuteczności narzędzi zarządzania przestrzenią, nie zdołano uchwalić w minionej kadencji Sejmu. Porządkując dostępne obecnie instrumenty planistyczne według logiki wynikania i narastającej szczegółowości, otrzymujemy zestaw obejmujący określone narzędzia.

Wieloaspektowa diagnoza stanu gminy

Zasady delimitacji obszaru rewitalizacji w oparciu o wieloaspektową diagnozę gminy wynikają z potrzeby uzasadnienia ograniczenia interwencji na wybranym obszarze w oparciu o ?zobiektywizowane? kryteria. Wymaga ona zdefiniowania problemów społecznych, funkcjonalnych, gospodarczych, środowiskowych, przestrzennych itd., ale także analizy ich rozkładu i intensywności ich występowania na obszarze gminy. W gruncie rzeczy jest to opracowanie zbliżone do inwentaryzacji urbanistycznej wykonywanej dla potrzeb studium, z pogłębioną analizą rozmieszczenia zjawisk gospodarczych i społecznych ? zwłaszcza tych negatywnych. Jak opisano w części poświęconej diagnozowaniu obszarów kryzysowych...