Inwestycje w MEW na przykładzie Lubicza Dolnego

Historia tego węzła sięga czasów nieudanych prób realizowania Małych Elektrowni Wodnych (MEW) przez poprzednich włodarzy, którzy dążyli do użytkowania małej elektrowni wodnej w latach 60. XX w. na zasypanym obecnie kanale derywacyjnym. Wcześniej planowano wykorzystywanie węzła na potrzeby siłowni wodnej. Obiekt jazu do dziś ma charakter zabytkowy, a jego przedostatniego remontu generalnego dokonali Niemcy pod koniec XIX w. Konstrukcja i układ architektoniczny jazu nadane mu wtedy przetrwały zasadniczo do teraz. Ostatnie zmiany w otoczeniu jazu przeprowadzono w 1965 r., a dotyczyły one likwidacji kanału derywacyjnego i węzła hydroenergetycznego oraz budowy przepławki przyległej do lewego przyczółka jazu.

 

Aktualny inwestor, jak się okazało po pewnym czasie, nabył obiekt na skomplikowanych warunkach formalno-prawnych i przy dosyć specyficznych uwarunkowaniach lokalnych. Zmiany wymagało stricte formalne podejście do zamierzonej inwestycji, tj. skupiono się na opracowaniu i konsultowaniu takich wariantów inwestycji, które są akceptowalne przez największą ilość interesariuszy. Dlatego po konsultacjach z przedstawicielami Polskiego Związku Wędkarskiego i Instytutu Rybactwa Śródlądowego przyjęto pewn...