Aby papier i tektura z odzysku mogły zostać poddane procesowi recyklingu, muszą mieć odpowiednią jakość.

Można wyróżnić dwa główne strumienie odpadów z papieru i tektury: zużyte opakowania i odpady z produkcji opakowań (opakowania jednostkowe, zbiorcze i transportowe oraz ?ścinki? z produkcji opakowań), które służą do produkcji papierów opakowaniowych i niektórych technicznych, jak również odpady z zadrukowanego papieru oraz produkcji materiałów graficznych (przeczytane gazety, książki, broszury, ulotki, zapisane zeszyty, akta biurowe, zwroty gazet, czasopism itp.) ? służą one do produkcji papierów graficznych ?drzewnych? i papierów higieniczno-sanitarnych.

W 2014 r. wyprodukowano 4064 tys. ton papieru i tektury, a zużyto 2049,75 tys. ton makulatury. Aby papier i tektura zostały poddane procesowi recyklingu, muszą odznaczać się odpowiednią jakością, na którą bezpośredni wpływ ma m.in. sposób zbiórki. Do oceny jakości stosowna jest norma EN 643, która po wieloletnich pracach została znowelizowana w listopadzie ub.r.

Niezwykle ważnym aspektem przygotowania odpowiedniej jakości makulatury jest wysortowanie papierów i tektur nienadających się do przerobu w przemyśle papierniczym. Dlatego też norma PN-EN 643:2014-03E wprowadza nowe definicje, wśród których należy zwrócić uwagę na te dotyczące materiałów zakazanych i niechcianych (odpady). Materiał zakazany to każdy materiał, który stanowi zagrożenie dla zdrowia, bezpieczeństwa o...