Wszystkim w Polsce znany jest kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum), często wielkie drzewo, w połowie maja obficie kwitnące na biało i kojarzone z egzaminami dojrzałości. Mało kto zaś wie, że wśród 20 gatunków kasztanowców, zwykle drzew, jeden jest krzewem.
Mowa o kasztanowcu drobnokwiatowym (Aesculus parviflora), który w odróżnieniu od kasztanowca pospolitego kwitnie dopiero w lipcu i sierpniu.
Kasztanowiec drobnokwiatowy w stanie naturalnym występuje na południowym wschodzie Stanów Zjednoczonych. Do uprawy w parkach i ogrodach trafił w 1785 r. Może być sadzony na obszarach ze spadkami temperatury od -12°C do -34°C, czyli w całym naszym kraju. W ojczyźnie tworzy krzewy do wysokości 8 m. W uprawie na ogół nie przekracza wysokości 4 m. Za to na szerokość rozrasta się bardzo silnie, przekraczając 10 m. Dzieje się tak dzięki pokładającym się i zakorzeniającym zewnętrznym gałęziom oraz wydawaniu odrostów korzeniowych. Rozrasta się przez całe życie, zajmując coraz większą powierzchnię parku lub ogrodu. Imponującym, ogromnym okazem jest krzew w słynnym parku Mużakowskim, położonym na pograniczu polsko-niemieckim (Łęknica-Muskau). W okresie wegetacji gęsty parasol liści cieniuje mocno glebę. Z tego powodu oraz właściwości allelopatycznych wydzielin korzeniowych, żadne inne rośliny, łącznie z własnymi samosiewkami, pod nim nie rosną. Pędy wewnątrz krzewu rosną prosto, a zew...