Kielichowce to krzewy pod względem rozwoju filogenetycznego (rodowego) bardzo stare, mające pewne cechy wspólne z magnoliami i jeszcze starszymi roślinami iglastymi. W ich drewnie pierwotne elementy przewodzące wodę i sole mineralne to cewki, a listki okwiatu nie są zróżnicowane na działki i płatki. Należą do egzotycznej rodziny kielichowcowatych (Calycanthaceae). Znane są cztery gatunki naturalnie występujące na południowym wschodzie Stanów Zjednoczonych. Wszystko to sprawia, że cieszą się one zainteresowaniem miłośników krzewów ozdobnych. U nas bywają spotykane trzy gatunki.

Opis

Kielichowiec wonny (Calycanthus floridus) w ojczyźnie wyrasta do wysokości 3 m, u nas do ok. 1,5 m. Różne jego organy wydzielają intensywny zapach przypominający woń owoców poziomek, niektórym przypomina kamforę lub goździki korzenne. Młode pędy pokrywa miękki kutner szarych włosków. Nakrzyżlegle ułożone liście są jajowate do eliptycznych, długości do 15 cm, początkowo obustronnie owłosione, dojrzałe na spodzie szarawe, gęsto kutnerowate. Kwiaty średnicy 4-5 cm, zbudowane z działek okwiatu, a nie płatków korony, barwy czerwonobrązowej pachną od czerwca do sierpnia, czyli bardzo długo. W miarę trwania kwitnienia końce działek okwiatu zasychają. Kwiaty osadzone są na wierzchołkach pędów. Owoce, nibytorebki o długości 5-7 cm, dojrzewają jesienią. Do uprawy został wprowadzony w 1726 r. w Stanach Zjednoczonych. W Polsce, w Krakowskim Ogr...