Kierunki rozwoju biopaliw
Obecnie w Europie biopaliwa definiowane są jako ciekłe i gazowe paliwa do silników spalinowych, otrzymywane z biomasy. W 2006 r. po raz pierwszy wprowadzono pojęcie pierwszej i drugiej generacji biopaliw. Rozwój prac badawczych w zakresie nowych technologii doprowadził do wydzielenia biopaliw trzeciej i czwartej generacji, których wprowadzenie spodziewane jest po 2030 r.
W zasadzie podział biopaliw na określone generacje wynika z rodzaju i stopnia przygotowania biosurowców do przerobu w określonej technologii. Jeżeli chodzi o biomasę, to istnieje kilka wzajemnie uzupełniających się definicji. Najbardziej jednak racjonalną wydaje się definicja określająca biomasę jako wszelkiego typu substancje będące efektem naturalnych procesów biologicznych i stanowiące potencjalne źródło energii.
Biopaliwa pierwszej generacji
Do pierwszej generacji biopaliw zostały zaliczone te paliwa, które są wytwarzane bezpośrednio lub pośrednio z surowców żywnościowych w procesach fermentacji lub transestryfikacji. Zalicza się do nich m.in. etanol odwodniony, czyste oleje roślinne, estry metylowe i etylowe. W pierwszym pokoleniu biopaliw bioetanol produkowany jest z cukrów zawartych w kukurydzy, trzcinie cukrowej, pszenicy, burakach cukrowych, a estry produkowane są z olejów roślinnych pozyskanych z rzepaku, soi, słonecznika itd.
