Ważnym etapem w rozwoju regulacji prawnej dotyczącej gospodarki wodnej stała się ustawa z 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 130, poz. 1087). Kończy ona proces transpozycji prawa wspólnotowego z zakresu gospodarki wodnej do prawa krajowego.

Konkretnie rzecz ujmując, ustawa ta dostosowuje Prawo wodne do reguł dyrektywy 2000/60/WE z 23 października 2000 r. w sprawie stworzenia podstaw dla przedsięwzięć Wspólnoty w zakresie polityki wodnej. Zmiany koncentrują się na problematyce celów środowiskowych oraz planowaniu i programowaniu, ale obejmują też szereg innych zagadnień (m.in. dodano nowe definicje – np. „jednolite części wód” i „warstwa wodonośna” oraz zmodyfikowano niektóre już istniejące – np. „obszar dorzecza”, ścieki”, „wody podziemne” czy „wykonywanie urządzeń wodnych”).

Doniosłe zmiany
Fundamentalny charakter mają zmiany obejmujące strukturę celów środowiskowych (wprowadzone do art. 38 ust. 2), gdyż wytyczają one kierunki rozwoju Prawa wodnego na najbliższe dziesięciolecia. Celem nadrzędnym jest osiągnięcie do końca 2015 r. dobrego stanu ekologicznego i chemicznego dla poszczególnych jednolitych części wód powierzchniowych, dobrego potencjału ekologicznego i dobrego stanu chemicznego dla poszczególnych jednolitych części wód sztucznych oraz silnie zmienionych, a także dobrego stanu ilościowego i che...