Duża zmienność składu wód, zwłaszcza powierzchniowych, powoduje, że klasyczne technologie uzdatniania nie zawsze gwarantują uzyskanie jakości wody uzdatnionej, zgodnej z wymaganiami stawianymi wodzie do picia1. Istnieje wiele metod poprawy jakości oczyszczanych wód, do których zalicza się coraz powszechniej używane procesy membranowe, takie jak mikrofiltracja czy ultrafiltracja.

Jednym z często stosowanych procesów jednostkowych w oczyszczaniu większości wód powierzchniowych jest koagulacja (łac. coagulare, tzn. łączyć się, krzepnąć), dzięki której eliminowane są cząstki o rozdrobnieniu koloidalnym (d = 10-7 – 10-5 cm). Zaletą procesu jest usuwanie, łącznie z koloidami, również innych zanieczyszczeń, takich jak: bakterie czy mikrozanieczyszczenia (np. WWA, pestycydy). Decydującymi parametrami wody surowej w wyborze koagulacji jako jednego z procesów oczyszczania wody są mętność, barwa i/lub wysoka zawartość rozpuszczonego węgla organicznego (DOC– ang. Dissolved Organic Carbon), zatem celem koagulacji jest przede wszystkim usuwanie mętności i obniżanie barwy wody. Mętność wód powierzchniowych może być spowodowana obecnością czynników mineralnych i/lub organicznych, natomiast za barwę odpowiedzialne są głównie substancje humusowe, które wchodzą w skład naturalnych substancji organicznych (NOM – ang. Natural Organic ...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?