Tendencje rozwojowe ostatnich lat wskazują na to, że po czasie węgla kamiennego i ropy naftowej alternatywę dla przyszłego wzmożonego wykorzystania energii jądrowej może stanowić technologia wodorowa. Szczególnie interesujące wydaje się sprzężenie siłowni wiatrowej z konwencjonalną wytwornicą wodoru, umożliwiające akumulację energii elektrycznej w postaci wodoru.

Jednakże doświadczenia ostatnich lat w obszarze wykorzystania energii kinetycznej mas powietrza za pomocą siłowni wiatrowych czy też możliwości pozyskania wodoru na drodze elektrolizy wskazują w coraz większym stopniu na to, że w przypadku tego rodzaju technologii energetycznych oczekiwane czy też osiągane efekty ekologiczne przysłania szereg problemów natury technicznej i ekonomicznej.

Słabe strony siłowni wiatrowych
Wykorzystanie siłowni wiatrowych, mimo niewątpliwych zalet, ma także swoje słabe strony. Bezpośrednie (tj. poprzez układy GPZ-ów) przyłączanie dużych farm wiatrakowych do publicznych sieci elektroenergetycznych niesie za sobą nie tylko problemy z utrzymaniem stabilności częstotliwościowej sieci, ale także straty energetyczne związane z koniecznością włączania i wyłączania z ruchu poszczególnych bloków energetycznych konwencjonalnych siłowni. Nie bez znaczenia są tutaj również nakłady materiałowe i finansowe, które należy ponieść na wybudowanie zarówno linii wysokiego napięcia, jak i stacji elektroenergetycznych czy też GPZ-ów, umożliwiających odbiór i przesył mocy ...