Elżbieta Olędzka-Koprowska

Harmonijne funkcjonowanie społeczności lokalnej zależy od wielu różnorodnych czynników społecznych, ekonomicznych i politycznych. Niektóre z nich stanowią ograniczenia, inne z kolei wspomagają możliwości rozwojowe poszczególnych wspólnot terytorialnych. Niewątpliwie, z uwagi na szeroki zakres zadań stojących przed samorządami - przy ograniczonej liczbie dostępnych środków na ich sfinansowanie - władze lokalne powinny być żywotnie zainteresowane wykorzystaniem tych czynników społecznych, które ułatwiają rozwiązywanie trudnych problemów lokalnych.

Prowadzenie dialogu ze społecznością lokalną polega generalnie rzecz biorąc na informowaniu, wymianie opinii oraz partycypacji w decyzjach dotyczących spraw i problemów ważnych zarówno dla samorządu, jak i dla mieszkańców. Począwszy od wyznaczenia kierunków rozwoju danej wspólnoty terytorialnej - w postaci opracowania tzw. strategii rozwoju, poprzez procedurę konsultowania odpowiednich planów zagospodarowania przestrzennego, a także przy okazji podejmowania innych ważnych decyzji administracyjnych, dialog ze społeczeństwem oznacza w praktyce konieczność uzgadniania opinii wielu ludzi, organizacji i instytucji. Chodzi jednak nie tylko o udział w procesie decyzyjnym osób zawodowo odpowiedzialnych za najważniejsze dziedziny życia gospodarczego i politycznego, lecz przede wszystkim o zaangażowanie w sprawy lokalne "zwykłych" obywateli, reprezentujących różnorodne grupy społ...