Zgodnie z przyjętą na Bali w grudniu 2007 r. Bali Road Map, Szczyt Klimatyczny w Kopenhadze miał zakończyć się zawarciem prawnie wiążącego międzynarodowego porozumienia dotyczącego zobowiązań do redukcji emisji gazów cieplarnianych po 2012 r., tj. po terminie obowiązywania protokołu z Kioto.
Cel ten nie został osiągnięty. Zamiast prawnego porozumienia powstał dokument o dużym stopniu ogólności – Copenhagen Accord (Porozumienie Kopenhaskie), który nawet nie ma statusu „deklaracji politycznej”, formalnie uznanej decyzją Konferencji Stron Konwencji. Dokument ten został jedynie „przyjęty do wiadomości” przez Konferencję. Oznacza to, że obecnie nie ma on żadnej mocy prawnej, natomiast może, ale nie musi być podstawą do dalszych negocjacji w 2010 r., które ewentualnie mają doprowadzić do rozstrzygnięć podczas kolejnej Konferencji Stron Konwencji w Meksyku w grudniu br. Zainteresowane państwa mogą stać się stronami tego porozumienia zgodnie z procedurami przewidzianymi w konwencji. Niektóre kraje już przedstawiły pewne deklaracje w tym zakresie, ale jak powszechne będzie to zjawisko, trudno dzisiaj powiedzieć.
Kopenhaskie zapisy
Zapisy Copenhagen Accord dotyczą czterech obszarów: ograniczenia emisji, finansowania, rozwoju i transferu technologii oraz mechanizmu przeglądowego. W zakresie ograniczenia emisji porozumienie zawiera dwie puste ta...