W pielęgnacji terenów zielonych niewątpliwie najważniejszym zabiegiem jest koszenie. We współczesnej praktyce, z bardzo wielu powodów, ma ono dwa oblicza, a mianowicie uzyskanie efektu zewnętrznego (co sprowadza się wyłącznie do usuwania nadmiaru masy roślinnej) oraz ładnej i zdrowej murawy w długim okresie, co jest właściwym celem konserwacji terenów zielonych.

Dlaczego tak się dzieje? Tereny zielone nie są formą jednolitą. Inaczej patrzy się na łąkę, polanę, park czy tereny sportowe i rekreacyjne. W zależności od przypisywanego im znaczenia różny jest sposób ich traktowania. Ma to swoje następstwa w podejściu zarówno technicznym, jak i ekonomicznym.
Zabieg koszenia podlega różnym kryteriom. Wiąże się to z typem tzw. trawnika. W gospodarce komunalnej, w zakresie której mieści się utrzymanie zieleni na terenach zurbanizowanych, koszenie ma przede wszystkim funkcję estetyczną. Kryterium wyglądu terenu zielonego ma jednak swój wyraźny podział. Wyróżnić można tereny zielone o znaczeniu prestiżowym, położone w miejscach widokowych, na szlakach turystycznych, przed budynkami urzędów itp. Tym formom stawia się wyższe wymagania odnośnie koszenia. Najczęściej musi być ono wykonywane kosiarkami zbierającymi pokos i wyposażonymi w walec dogniatający murawę. Z kolei na terenach zielonych o znaczeniu rekreacyjnym koszenie ma raczej funkcję „sanitarną” (niedopuszczanie do zbyt wysokiej trawy, zapobieganie rozsiewowi chwastów i niepożądanych odmian roślin...