Od redaktora

Rozwiązanie podstawowych problemów ochrony środowiska i zasobów przyrody nie leży wyłącznie w sferze działań projektowych i realizacyjnych, lecz wymaga obecnie głębokiego przeobrażenia w świadomości obywatelskiej i zrozumienia potrzeby tworzenia nowego ładu przestrzennego.

Współczesne zagospodarowanie otaczającej nas przestrzeni postrzegane jest poprzez bardzo zróżnicowane wartości: ekologiczne - od krajobrazu o znacznych wartościach przyrodniczych do zdegradowanych obszarów przemysłowych; kulturowe - od cennych wartości historycznego krajobrazu miejskiego do zaniedbanych terenów osiedleńczych; gospodarcze - od przestarzałych systemów technologii rolnych i przemysłowych do nowoczesnych zakładów wytwórczych i wydajnego rolnictwa intensywnego; przestrzenne - od wybitnych założeń urbanistycznych i architektonicznych po zniszczone i zdegradowane krajobrazy wsi i miast.
Plany zagospodarowania przestrzennego winny coraz bardziej zdecydowanie wymuszać przeobrażenia środowiska i krajobrazu w kierunkach zgodnych z wymogami ochrony środowiska i zasobów przyrody. Uwzględniać muszą w coraz większym stopniu konieczność odtworzenia przestrzennych powiązań ekologicznych, stopniową restytucję walorów i zasobów środowiska, minimalizację niekorzystnych zmian spowodowanych realizacją inwestycji oraz wdrażanie nowoczesnych rozwiązań technologicznych sprzyjających ochronie środowiska.
W przypadku terenów osadniczych następować musi całkowite ...