Producenci energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych przyłączeni do sieci elektroenergetycznej i posiadający koncesję URE lub wpis ARR wyczekują na wydłużenie funkcjonowania zielonych certyfikatów.

Ministerstwo Gospodarki przygotowało kolejną wersję projektu stosownego rozporządzenia wydłużającego wsparcie do 2020 r. (rozporządzenie OZE). Projekt w zakresie elektroenergetyki ma wdrażać dyrektywę 2009/28/WE. Powinien uwzględnić przyjęty przez rząd w grudniu ub.r. Krajowy Plan Działań. Jednak tak nie jest. Przedkłada udziały, które nie wystarczą do osiągnięcia celu dla sektora energii elektrycznej zakładanego w KPD i w konsekwencji celu indykatywnego dla całkowitej energii ze źródeł odnawialnych, wynikającego z dyrektywy.
 
Różne udziały OZE w dokumentach
Krajowy Plan Działań i dyrektywa podają dla danego roku udziały wyliczane w procentach jako stosunek finalnego zużycia energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (OZE-E) do całkowitego finalnego zużycia energii elektrycznej brutto (EBrutto). Rozporządzenie określa dla danego roku udziały liczone w procentach jako stosunek finalnego zużycia (produkcja) energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych do całkowitego finalnego zużycia energii elektrycznej netto (ENetto – ilość energii elektrycznej dostarczonej do odbiorców końcowych). Nie znamy wartości ENetto w KPD, ale jakkolwiek by nie liczyć, zawsze udziały w rozporządzeniu OZE powinny być większe od tych prezentowanych w Krajowym Planie Działań.
W tabeli 1 przedstawiono wartości przyjęte w KPD oraz w projekcie rozporządzenia OZE. Widoczne są znaczne rozbieżności w udziałach energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych: dane na lata 2013-2020, wartości OZE-E/EBrutto są większe od wartości OZE-E/ENetto, co jest sprzecznością.
 
Tab. 1. Porównanie wartości udziału OZE w KPD i projekcie rozporządzenia
 

Rok
OZE-E
(Tab. 10. KPD)
EBrutto
(Tab. 1. KPD)
OZE-E / EBrutto
(Tab. 3. KPD)
OZE-E / ENetto
(§3 projekt rozporządzenia ver. 2.4)
 
MWh
MWh
%
%
2011
12 676 700
143 049 000
8,85
10,4
2012
14 839 880
145 375 000
10,19
10,4
2013
16 479 710
147 701 000
11,13
10,9
2014
18 340 510
150 027 000
12,19
11,4
2015
19 875 670
152 353 000
13,00
11,9
2016
21 608 540
155 842 000
13,85
12,4
2017
23 376 300
159 331 000
14,68
12,9
2018
25 411 550
162 820 000
15,64
13,4
2019
27 830 590
166 309 000
16,78
13,9
2020
32 401 180
169 798 000
19,13
14,4

 
Propozycja korekty udziałów OZE
Aby właściwie określić udziały w projekcie rozporządzenia OZE należy podać finalne zużycie energii elektrycznej netto (ENetto), a wartości OZE-E przyjąć z KPD. W ubiegłym roku Ministerstwo Gospodarki przedłożyło do konsultacji społecznych projekt innego rozporządzenia, które określało obowiązki dla świadectw pochodzenia z kogeneracji, zwane dalej projektem rozporządzenia CHP (wersja z 30 lipca 2010 r.). Określa ono obowiązki dla certyfikatów tzw. czerwonych, żółtych i fioletowych. Dla tych ostatnich do 2018 r. W uzasadnieniu do projektu rozporządzenia CHP przedłożono finalne zużycie energii elektrycznej netto na lata 2010-2018 (ENetto). Na tej podstawie w tabeli 2 wyznaczono właściwe wartości udziałów do przedstawienia w rozporządzeniu OZE.
Tab. 2. Właściwe udziały OZE, jakie powinny znaleźć się w rozporządzeniu
 

Rok
ENetto
(str. 31 uzasadnienie do projektu rozporządzenia CHP)
OZE-E/ENetto
wartości właściwe dla §3 projektu rozporządzenia OZE
 
MWh
%
2011
106 720 000
11,9
2012
108 840 000
13,6
2013
110 960 000
14,9
2014
113 080 000
16,2
2015
115 200 000
17,3
2016
118 320 000
18,3
2017
121 440 000
19,2
2018
124 560 000
20,4
2019
brak danych
—
2020
brak danych
—

 
Przyjmując tendencję stałego wzrostu ENetto, można wyliczyć, że wartości ENetto w latach 2019 i 2020 wyniosą odpowiednio: 127 680 000 MWh (2019 r.) i 130 800 000 MWh (2020 r.), z czego otrzymamy żądane wartości obowiązków na lata 2019 i 2020 w projekcie rozporządzenia OZE: 21,8% w 2019 r. i 24,8% w 2020 r.
Wypełnienie przedkładanych obowiązków w rozporządzeniu OZE może przybliżyć Polskę do wypełnienia celów dyrektywy. Do pełniejszej implementacji dyrektywy potrzebne jest zagwarantowanie wsparcia inwestycjom oddawanym do użytku, których pełna amortyzacja przypada także po 2020 r. W celu uzyskania stabilności systemów wsparcia powinny one funkcjonować przez okres co najmniej 15 lat dla każdej inwestycji oddzielnie po oddaniu do użytku. Dlatego należy przyspieszyć prace nad ustawą o odnawialnych źródłach energii, która zmodernizuje system wsparcia dla wszystkich jej sektorów.
PIGEO apeluje, aby rząd pilnie podjął działania zachęcające inwestorów do realizacji projektów OZE, by nie stało się tak jak w przypadku dyrektywy 2001/77/WE, której celu na 2010 r. Polska nie wypełniła. Priorytetem powinna być efektywność energetyczna, bo rozliczenie dotyczy nie liczby mocy wytwórczych, tylko ilości wyprodukowanej i zużytej energii ze źródeł odnawialnych.
 Michał Ćwil, Dyrektor PIGEO