Piotr Krajewski

Rozwiązanie problemu osadów i popłuczyn obejmuje głównie ich unieszkodliwianie oraz wykorzystanie. Podstawową zasadą wszystkich stosowanych metod unieszkodliwiania osadów i popłuczyn jest zmniejszenie ich objętości przez usunięcie wody.


Osady i popłuczyny powstające w różnych procesach technologicznych uzdatniania wody można podzielić na:
- osady po sedymentacji wstępnej,
- popłuczyny z płukania mikrosit,
- osady pokoagulacyjne,
- osady i popłuczyny z procesów zmiękczania wody,
- solanki z instalacji odsalających, w tym z regeneracji wymieniaczy jonowych.
Te ww. uboczne produkty w przeszłości były zrzucane bezpośrednio do odbiorników, bądź składowane na terenach należących do wodociągów, a główną uwagę skupiano na uzdatnianiu wody. W ciągu ostatnich 30 lat ta sytuacja ulegała zmianie. W wielu krajach odprowadzanie osadów do odbiorników jest obecnie zabronione.
Maksymalnie wykorzystanie produktów ubocznych i odpadowych jest obecnie stosowane w każdym dobrze zaprojektowanym i eksploatowanym zakładzie przemysłu chemicznego. Również kompleksowe rozwiązanie zagadnienia osadów i popłuczyn w zakładach uzdatniania wody wymaga prowadzenia badań i studiów nad ich wykorzystaniem. Przemawiają za tym względy ekonomiczne i technologiczne. Czynniki ekonomiczne to odzysk i wykorzystanie surowców zawartych w osadach. Pozytywne względy technologiczne to zmniejszenie objętości osadów i popłuczyn, występujące wsku...