Powstrzymanie kryzysu klimatycznego wymaga pilnych działań. Aby zapewnić, że wzrost średniej, globalnej temperatury będzie mniejszy niż 2ºC w stosunku do okresu przedindustrialnego, konieczne będzie osiągnięcie neutralności klimatycznej przed 2050 r. Jakie są rola i miejsce miast w polityce klimatycznej oraz jakie wyzwania stoją przed architektami krajobrazu w transformacji niskoemisyjnej?

O konieczności prowadzenia działań na rzecz ochrony klimatu mówi się już niemal od trzydziestu lat. Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmiany Klimatu została podpisana w 1992 r., w 1997 r. wzmocniono jej przepisy, przyjmując Protokół z Kioto, a w 2015 r. przedstawiciele większości państw świata zaakceptowali Porozumienie Paryskie, którego przepisy weszły w życie rok później. Polska jest stroną wszystkich tych porozumień. Celem Konwencji Klimatycznej i wszelkich związanych z nią dokumentów prawnych, które mogą być przyjęte, jest doprowadzenie do ustabilizowania koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie, który zapobiegałby niebezpiecznej antropogenicznej ingerencji w system klimatyczny. Poziom taki powinien być osiągnięty w okresie wystarczającym do naturalnej adaptacji ekosystemów do zmiany klimatu. Tylko bowiem osiągnięcie tego celu gwarantuje, że skutki zmiany klimatu nie wpłyną negatywnie na możliwość dalszego, bezpiecznego rozwoju społeczno- gospodarc...