Minimalizm – kierunek w projektowaniu ograniczający zużycie zasobów
Historycznie rzecz ujmując, początkowo minimalizmem nazywano styl w sztuce, podkreślający oddziaływanie dzieła na odbiorcę poprzez redukcję ilości kształtów, kolorów, linii lub faktur. Minimalizm był manifestem przeciwko symbolizowaniu jakichkolwiek ukrytych podtekstów, doświadczeń czy wieloznaczności.
W minimal art używane są podstawowe, często naturalne barwy materiałów oraz kształty nacechowane prostotą, wręcz formalnym puryzmem. Początków minimalizmu można się doszukiwać w pracach Kazimierza Malewicza (1923-1930) oraz w twórczości Marcela Duchampa i jego dadaistycznych „ready mades”. Duchamp, manipulując pospolitymi obiektami codziennego użytku, nadawał im nową, artystyczną wartość. Rozkwit minimalizmu w malarstwie i rzeźbie notowano od 1966 r. do późnych lat 70. ubiegłego wieku. Do głównych przedstawicieli ruchu zaliczano takich artystów jak Frank Stella, Robert Morris, Don Judd, Dan Flavin czy Robert Rauschenberg1.
Idea „ładu”
Jedną z wiodących idei minimalizmu jest idea „ładu”. Odrzucano emocjonalne atrakcje abstrakcyjnych ekspresjonistów, zarzucając im nadmierną interpretatywność oraz zbytnie stosowanie rozdrobnionej, formalnej retoryki. Dla przykładu o pracach Roberta Morrisa pisano: „(…) krańcowa redukcja przedmiotu do jego matematycznej duszy”2. Minimaliści chcieli odejścia od wieloznacznego malarstwa i rzeźby, koncentrując uwagę odbiorcy na klarownośc...
W minimal art używane są podstawowe, często naturalne barwy materiałów oraz kształty nacechowane prostotą, wręcz formalnym puryzmem. Początków minimalizmu można się doszukiwać w pracach Kazimierza Malewicza (1923-1930) oraz w twórczości Marcela Duchampa i jego dadaistycznych „ready mades”. Duchamp, manipulując pospolitymi obiektami codziennego użytku, nadawał im nową, artystyczną wartość. Rozkwit minimalizmu w malarstwie i rzeźbie notowano od 1966 r. do późnych lat 70. ubiegłego wieku. Do głównych przedstawicieli ruchu zaliczano takich artystów jak Frank Stella, Robert Morris, Don Judd, Dan Flavin czy Robert Rauschenberg1.
Idea „ładu”
Jedną z wiodących idei minimalizmu jest idea „ładu”. Odrzucano emocjonalne atrakcje abstrakcyjnych ekspresjonistów, zarzucając im nadmierną interpretatywność oraz zbytnie stosowanie rozdrobnionej, formalnej retoryki. Dla przykładu o pracach Roberta Morrisa pisano: „(…) krańcowa redukcja przedmiotu do jego matematycznej duszy”2. Minimaliści chcieli odejścia od wieloznacznego malarstwa i rzeźby, koncentrując uwagę odbiorcy na klarownośc...
