Historia transportu wody i dostarczania jej do człowieka przez złożone układy techniczne sięga kilku tysiącleci: od pierwszych kanałów na Krecie, zbudowanych ok. 3500 lat temu, aż po dzisiejsze sieci w wielkich aglomeracjach o złożonej strukturze. Myśl technologiczna w dziedzinie dystrybucji wody jest zatem sporą częścią dziedzictwa kulturowego ludzkości.

W 1500 r. p.n.e. na Krecie powstały pierwsze kanały transportujące wodę. Również na tej wyspie w mieście Knossos odnaleziono fragmenty najstarszego akweduktu używającego kanałów o przekroju kołowym do transportu wody1. Ślady budowy kanałów znajdowano także w innych starożytnych cywilizacjach. Badania archeologiczne wskazują jednak, że te pochodzące z Krety były jednymi z pierwszych. Historia techniki i technologii dostarczania wody to nie tylko odkryte wykopaliska, ale przede wszystkim odkrycia naukowe. I tak w 250 r. p.n.e. Archimedes, najbardziej znany dzięki liczbie π, skonstruował podstawowe formuły praw mechaniki płynów. Wykorzystując prawo wyporu hydrostatycznego wody, udowodnił, że korona króla Syracuse nie jest ze złota. Legenda głosi też, że odkrycia tego dokonał, kąpiąc się w wannie, a euforia po nim spowodowała słynne przebiegnięcie po ulicach z okrzykiem „Eureka”1. W 100 r. p.n.e. pojawiły się pierwsze rzymskie akwedukty. Rzymianie potrafili transportować wodę z dużych odległości do swoich miast, dostarczając jej nie tylko do celów konsumpcyjnych, ale również do zasil...