Muszle w chodniku
Co robić z bezużytecznymi muszlami klozetowymi? Ten pokaźnych rozmiarów sprzęt, nienadający się już do użytku, jest dość problematyczny w składowaniu. Nawet po częściowym rozbiciu, ciągle pozostają elementy o sporych rozmiarach, które utrudniają prace walców zagęszczających odpady.
Biała, dobrej jakości porcelana z klasycznych klozetów to dosyć trwały i odporny na zużycie materiał, zdatny do funkcjonowania przez wiele lat. Mając to na uwadze, włodarze miejscowości Bellingham w stanie Waszyngton (USA) przystąpili do realizacji ciekawego programu utylizacji tych sprzętów. Zakłada on rozdrobnienie muszli klozetowych do rozmiarów kruszywa używanego w mieszankach betonowych, stosowanych do budowy chodników ulicznych (fot. 1.).
Chodniki
Klasyczny chodnik uliczny w Ameryce Północnej ma formę ciągłą i wylewany jest na miejscu na całej szerokości oraz posiada dylatację, w zależności od lokalizacji oraz długości odcinków. Z reguły w Ameryce Północnej nie stosuje się chodników ulicznych konstruowanych z poszczególnych prefabrykowanych płyt betonowych.
Chodnik (fot. 2) ma: szerokość ok. 1,5 m, grubość ok. 15 cm, długość pojedynczego segmentu wynosi ok. 1,5 m, a dylatacje przeciwskurczowe w postaci płytkich i głębokich nacięć oraz pełne szczeliny dylatacyjne co cztery panele mają długość ok. 6 m. Chodnik wylewany jest na miejscu i nie przewiduje się zakładania zbrojenia. Potrzeba jedy...