Elżbieta Olędzka-Koprowska

Wiele problemów, które polskie samorządy muszą rozwiązać w najbliższej przyszłości, stanowi wyzwanie nierzadko przekraczające ich możliwości budżetowe, organizacyjne i kadrowe. Dotyczy to szczególnie gmin i powiatów obciążonych takimi zadaniami, jak: organizacja pomocy społecznej, walka z bezdomnością, ochrona zdrowia mieszkańców, czy kwestia racjonalnego zagospodarowania odpadów. Sprostanie tak poważnym obowiązkom wymaga nawiązania stałej współpracy z organizacjami społecznymi zrzeszającymi członków społeczności lokalnych.

W krajach Europy Zachodniej istotną rolę w rozwiązywaniu problemów lokalnych, z którymi nie radzą sobie władze lokalne, odgrywają organizacje należące do tzw. trzeciego sektora społecznego (chodzi m.in. o różnego typu organizacje pozarządowe i fundacje). Podmioty te wspomagają (a czasami zastępują) samorządy w realizacji zadań gospodarczych (np. w sferze gospodarki komunalnej), społecznych (opieka i pomoc społeczna), związanych z oświatą (np. szkolnictwo społeczne), ochroną środowiska (np. edukacja ekologiczna) i wielu innych. Podejmowanie poszczególnych typów działalności przez organizacje społeczne opiera się na tzw. zasadzie pomocniczości, która głosi, iż to co mogą skutecznie zrealizować struktury niższego rzędu, nie powinny robić struktury wyższe (tu: samorządy i ich administracje). Członkowie różnorodnych grup i stowarzyszeń biorą czynny udział w pracy na rzecz swoich społeczności loka...