W grudniu 2008 r. przywódcy państw członkowskich Unii Europejskiej ostatecznie uzgodnili ramy prawne tzw. pakietu klimatyczno-energetycznego – porozumienia określającego przyszłe europejskie działania w strategicznych sektorach gospodarki.
Zasadniczą rolę w ramach pakietu klimatyczno-energetycznego odgrywają przede wszystkim: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (zwana dalej: dyrektywą EU-ETS), Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE. Ponadto Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych.
Cele ilościowe pakietu klimatyczno-energetycznego 3 x 20% dzielą się na ogólne, czyli wspólne dla całej Unii Europejskiej, i cele przypisane do poszczególnych państw członkowskich. Te pierwsze dotyczą redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2020 r. o 20% w porównaniu z 19...