Wzrost zainteresowania możliwościami poprawy miejsca swojego życia do poziomu współczesnych aspiracji, zaowocował dążeniami do ubrania go w inną, piękniejszą formę. Jednak sama forma nie wystarcza do wykreowania przestrzeni, która mogłaby być trwale estetyczna.

Dążymy do tego, by nasze miasta były piękne. W Polsce w ostatniej dekadzie zaczęło się to przejawiać także w aktywności ruchów miejskich jednoczących młodzież, w przenoszeniu na ulice twórczości plastycznej, w prawnym zdefiniowaniu krajobrazu miejskiego i nowych możliwościach jego ochrony.

Miasto nie jest jednak produktem artystycznym, kształtowane jest bowiem przez procesy społeczno-ekonomiczne, w których interwencje czysto artystyczne są nieliczne. Dla zwykłych użytkowników przestrzeń miejska nie jest polem doświadczania piękna, oni po prostu użytkują miasto. Estetyka może być przez nich doświadczana w codziennych czynnościach, związanych z wykorzystaniem przestrzeni miejskich. 
 

Dynamika potrzeb ludzkich
Możliwości użytkowania przestrzeni wynikają z jej funkcjonalności, czyli możliwości pełnienia pewnej użytecznej funkcji poprzez zaspokajanie określonych, zróżnicowanych potrzeb. Część potrzeb ludzkich ma charakter obiektywny, wynikają one z zależności człowieka od otoczenia. Potrzeby obiektywne pociągają za sobą kształtowanie się potrzeb subiektywnych. Poczucie braku ich spełnienia działa jako czynnik motywujący do dz...