20 listopada br. weszła w życie unijna dyrektywa o OZE (Renewable Energy Directive III), która formułuje ramy prawne określające cele i regulacje dotyczące zwiększenia udziału energii odnawialnej w Unii Europejskiej. Kraje członkowskie mają 18 miesięcy na wdrożenie nowych przepisów do swoich porządków prawnych. Celem UE określonym m.in. w unijnym pakiecie „Fit for 55” jest zredukowanie emisji dwutlenku węgla o 55% do 2030 roku. W związku z tym, na podstawie dyrektywy RED III, Wspólnota zwiększyła wymagany udział energii odnawialnej w ciągu następnych niespełna 7 lat do 42,5%. Poprzednia dyrektywa (RED II) ustanawiała ten cel na 32%. 

Zgodnie z definicją z Ustawy z 20 lutego 2015 r. o OZE, odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące m.in.:

  • energię wiatru, 
  • energię promieniowania słonecznego, 
  • energię geotermalną, 
  • energię hydrotermalną, 
  • energię fal, prądów i pływów morskich, 
  • energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego,
  • biometan.

Jednak w praktyce, gdy mowa o OZE, większość ma na myśli głównie energię promieniowania słonecznego (panele fotowoltaiczne) i energię wiatru (wiatraki). W społeczeństwie istnieje zbyt mała świadomość na temat teg...