Oblicza powierzchni biologicznie czynnej
Ogrody na dachach czy zielone ściany to trendy coraz popularniejszy w przestrzeni miejskiej. Ważnym pojęciem, które się łączy z ich budową jest przestrzeń biologicznie czynna. Jednak definicja ta obecnie budzi wiele kontrowersji, tym bardziej że od 2002 r. zmiany prawne tego terminu następowały dwukrotnie.
Definicję pojęcia „powierzchnia biologicznie czynna” oraz zakres jej stosowania w procesie budowlanym określiło Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zgodnie z zapisem §3 pkt. 22 rozporządzenia powierzchnię terenu biologicznie czynna należało rozumieć jako grunt rodzimy pokryty roślinnością lub wodę powierzchniową na działce budowlanej. Pojęcie obejmowało także 50% sumy nawierzchni tarasów i stropodachów, urządzonych jako stałe trawniki lub kwietniki na podłożu zapewniającym ich naturalną wegetację o powierzchni nie mniejszej niż 10 m2. Wprowadzenie tego przepisu miało na celu ujednolicenie interpretacji pojęcia nie tylko przy realizacji inwestycji, ale także przy określaniu przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenów. Pomimo że w ustaleniach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego pojęcie wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej było stosowane z powodzeniem od wielu lat, to...
