Źródłem wprowadzenia oceny wodnoprawnej do przepisów w Polsce są regulacje unijne. Status tej decyzji administracyjnej jest jednak dość niejasny.

Od 1 stycznia 2018 r. obowiązuje zasadnicza część przepisów nowej ustawy Prawo wodne (Ustawa z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne ? DzU z 2017 r. poz. 1566, ze zm.; dalej jako P.w. 2017). Od początku roku wprowadzono wiele nowych rozwiązań, wśród nich nową konstrukcję prawną, nazwaną ?zgodą wodnoprawną? (omówioną w poprzednim numerze ?Przeglądu Komunalnego?). Jedną z form ?zgody wodnoprawnej?, wyliczonych w art. 388 ust. 1 P.w. 2017, jest ?ocena wodnoprawna?. To nowa konstrukcja wprowadzona po raz pierwszy przepisami P.w. 2017. ?Ocena wodnoprawna? od strony formalnej ma, według ustawy, postać decyzji administracyjnej (art. 426 P.w. 2017), natomiast pod względem merytorycznym wydaje się być zbliżona do decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wydawanej w oparciu o przepisy Ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (DzU z 2017 r. poz. 1405, ze zm.). O takim charakterze tej formy zgody wodnoprawnej świadczy założenie przyjęte w art. 428, zgodnie z którym oceny wodnoprawnej nie sporządza się w odniesieniu do przedsięwzięć, dla których wymagana jest właśnie decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach. Nowość tej instytucji prawnej i jednak dość niejasny status sprawiają, że warto s...