Ochrona prawna drzew jako pomników przyrody
Pomniki przyrody mają długą tradycję w polskim prawie ochrony środowiska. Uznanie drzewa za pomnik przyrody zapewnia mu ochronę, która w pewnych przypadkach może zostać zniesiona.
Pomniki przyrody występowały w ustawie o ochronie przyrody już w 1949 r. Obecnie pojęcie to zostało określone w art. 40 Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU z 2009 r. nr 151, poz. 1220 z późn. zm.). Zgodnie z postanowieniami ust. 1 tego przepisu, pomnikami przyrody są „pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie.” Z przepisu tego wynika więc, że zakres przedmiotowy jego zastosowania jest bardzo duży, a obiekty chronione różnorodne – od przyrodniczych po historyczne. Jednym ze składników środowiska przyrodniczego, który może być uznany za pomnik przyrody, są drzewa.
Ustanowienie pomnika przyrody
Zgodnie z postanowieniami art. 44 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody, ustanowienie pomnika przyrody następuje w drodze uchwały rad...
