Marek Górski

Problematyka ochrony przed zanieczyszczeniem jest regulowana przede wszystkim przepisami tytułu III ustawy - P.o.ś. Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom dotyczy wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, wytwarzania odpadów, powodowania hałasu, wytwarzania pól elektromagnetycznych, ale traktowanych jako "kwalifikowane" emisje do środowiska.


Zgodnie z definicjami zawartymi w słowniczku ustawy pod pojęciem zanieczyszczenia (art. 3 pkt 49) należy rozumieć emisje, które mogą być szkodliwe dla zdrowia człowieka lub stanu środowiska, powodować szkodę w dobrach materialnych, pogarszać walory estetyczne środowiska lub kolidować z innymi uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska. Samo natomiast pojęcie
"emisji" zostało zdefiniowane (art. 3 pkt 4) jako bezpośrednie lub pośrednie wprowadzenie, w rezultacie działalności człowieka, do powietrza, wody lub ziemi substancji lub energii, w tym ciepła, hałasu, wibracji lub pól elektromagnetycznych. Przepisy zawarte w tym tytule służą także przeniesieniu do naszego ustawodawstwa wymagań zawartych w jednej z najważniejszych obecnie dyrektyw dotyczących ochrony przed zanieczyszczeniami, czyli dyrektywie IPPC.
Zgodnie z ogólnymi założeniami przeciwdziałanie zanieczyszczeniom powinno polegać na zapobieganiu, ograniczaniu albo zakazie wprowadzania do środowiska substancji lub energii, głównym zaś celem takich działań jest przestrzeganie standardów ...