Ochrona przestrzeni publicznej w aspekcie zrównoważonego rozwoju
„Dobro” w znaczeniu ogólnym to wartość oceniana dodatnio, stanowiąca przedmiot i cel ludzkich dążeń i pragnień. Z tej definicji wychodzi pojęcie „dobra publicznego” – dobra należącego do gminy, a dokładniej „dobra ludu”. W polskiej doktrynie prawa administracyjnego w okresie międzywojennym istniało pojęcie „rzeczy publiczne”, odgrywające ważną rolę w sferze działalności administracyjnej1.
Chociaż zagadnienie to różnie było przedstawiane przez teoretyków prawa administracyjnego, to jednak zawsze podkreślano znaczenie rzeczy służących do powszechnego użytku, czyli dóbr publicznych (np. dróg publicznych, placów, mostów, wybrzeży morskich, wód i kanałów publicznych, parków krajobrazowych). Charakter publiczny nabywały one albo wskutek swoich naturalnych właściwości, albo na podstawie aktu administracyjnego, który przeznaczał je dla osiągnięcia pewnego celu administracyjnego. Z kolei w rozumieniu Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego dobro publiczne to dobro powszechnie dostępne, dostarczane w takiej samej ilości i takiej samej jakości wszystkim konsumentom znajdującym się w strefie jego oddziaływania (np. infrastruktura edukacyjna, drogi i place gminne, zasoby przyrody, czyste powietrze). Pojęcie to jest szczególnie ważne w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, które ma (w nasz...
