Utylizacja i recykling zużytych akumulatorów i baterii

prof. dr hab. Andrzej Czerwiński
Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego
Instytut Chemii Przemysłowej
im. Prof. Ignacego Mościckiego, Warszawa









dr Zbigniew Rogulski
Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego
Instytut Chemii Przemysłowej
im. Prof. Ignacego Mościckiego, Warszawa

Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało konieczność dostosowania obowiązujących w naszym kraju regulacji prawnych dotyczących ochrony środowiska naturalnego do standardów europejskich. Dlatego Polska, przygotowując się do akcesji, w ostatnich latach prowadziła szeroko rozumiane badania nad poznawaniem źródeł powstawania odpadów, opracowywaniem metod skutecznego zmniejszania ich negatywnego wpływu na środowisko i wreszcie wprowadzaniem nowych metod efektywnej zbiórki, utylizacji i recyklingu. Szczególnie trudnym problemem jest kontrola przepływu i unieszkodliwianie odpadów z grupy niebezpiecznych, do których zaliczamy zużyte i przeterminowane akumulatory i baterie. W niniejszym wydaniu „Zeszytów Komunalnych” zaprezentowane zostały zagadnienia dotyczące szeroko rozumianej gospodarki elektrochemicznymi źródłami energii elektrycznej. Oprócz wspomnianych regulacji prawnych omówione zostały także podstawowe kwestie związane z budową, składem i potencjalnym wpływem na środowisko naturalne stosowanych powszechnie akumulatorów i baterii. Przedstawienie funkcjonujących w Europie systemów selektywnej zbiórki ogniw galwanicznych ma na celu wskazanie dobrych przykładów, które powinny ułatwić tworzenie polskiego ich odpowiednika. Analiza dotychczasowych osiągnięć działających w naszym kraju organizacji odzysku pokazuje, że tworzący się system wykorzystuje w głównej mierze szkolny strumień zbiórki zużytych i przeterminowanych ogniw, a zebrane ich ilości są w dalszym ciągu zbyt małe. Nie pozwala to na osiągnięcie minimalnych wskaźników odzysku i recyklingu, których wartości zapisano w odpowiednich rozporządzeniach. Jednym ze sposobów osiągnięcia tych poziomów może okazać się przeprowadzenie szeroko rozumianej kampanii edukacyjnej. W jej ramach powinny się odbyć szkolenia grup społecznych związanych zawodowo z ochroną środowiska w zakresie wiedzy merytorycznej niezbędnej do realizacji danego programu nauczania na określonym etapie kształcenia, metod współczesnej edukacji ekologicznej (ze szczególnym uwzględnieniem edukacji w terenie w warunkach wielkiego miasta) oraz metod współpracy z rodzicami w zakresie tej edukacji.