Odnawialne źródła energii
Przepisy krajowe a regulacje unijne
Sektor odnawialnych źródeł energii (OZE) rozwija się zarówno na świecie, jak i w Polsce, bardzo intensywnie już od kilku lat. Pierwsze regulacje w tym zakresie pojawiły się w Unii Europejskiej (UE) w 1997 r., kiedy to została opublikowana Biała Księga „Energia dla przyszłości - odnawialne źródła energii". Dokument ten wyznaczył cel dla krajów członkowskich, jakim było osiągnięcie w 2010 r. 12% udziału energii ze źródeł odnawialnych w bilansie energii pierwotnej. Jednak podstawowym aktem prawnym w UE jest przyjęta 27 września 2001 r.
Dyrektywa 2001/77/EC w sprawie promocji energii elektrycznej produkowanej
ze źródeł odnawialnych na wewnętrznym rynku energii. Dyrektywa ta stawia cel jakim jest osiągnięcie w 2010 r. 22% udziału energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w całkowitej konsumpcji energii elektrycznej w UE.
Polska przygotowując się do integracji zobowiązana jest do przystosowania prawodawstwa polskiego do przepisów unijnych. Chociaż w naszym kraju istnieją dokumenty polityczne, takie jak „Polityka Ekologiczna Państwa" (1991), „II Polityka Ekologiczna Państwa" (2001), oraz „Strategia rozwoju energetyki odnawialnej" (2000), to podstawowym i najwyższym rangą krajowym aktem prawnym w dziedzinie energetyki jest ustawa - Prawo energetyczne.
W ustawie tej zostały wprowadzone zdefiniowane odrębnie niekon...
Sektor odnawialnych źródeł energii (OZE) rozwija się zarówno na świecie, jak i w Polsce, bardzo intensywnie już od kilku lat. Pierwsze regulacje w tym zakresie pojawiły się w Unii Europejskiej (UE) w 1997 r., kiedy to została opublikowana Biała Księga „Energia dla przyszłości - odnawialne źródła energii". Dokument ten wyznaczył cel dla krajów członkowskich, jakim było osiągnięcie w 2010 r. 12% udziału energii ze źródeł odnawialnych w bilansie energii pierwotnej. Jednak podstawowym aktem prawnym w UE jest przyjęta 27 września 2001 r.
Dyrektywa 2001/77/EC w sprawie promocji energii elektrycznej produkowanej
ze źródeł odnawialnych na wewnętrznym rynku energii. Dyrektywa ta stawia cel jakim jest osiągnięcie w 2010 r. 22% udziału energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w całkowitej konsumpcji energii elektrycznej w UE.
Polska przygotowując się do integracji zobowiązana jest do przystosowania prawodawstwa polskiego do przepisów unijnych. Chociaż w naszym kraju istnieją dokumenty polityczne, takie jak „Polityka Ekologiczna Państwa" (1991), „II Polityka Ekologiczna Państwa" (2001), oraz „Strategia rozwoju energetyki odnawialnej" (2000), to podstawowym i najwyższym rangą krajowym aktem prawnym w dziedzinie energetyki jest ustawa - Prawo energetyczne.
W ustawie tej zostały wprowadzone zdefiniowane odrębnie niekon...