Przestawienie gospodarki z eksploatacji zasobów nieodnawialnych na produkcję z zasobów odnawialnych jest podstawowym postulatem ekologicznym. Dlatego też nie powinno dziwić, iż w kręgu zainteresowania dziedziny ochrony środowiska znalazła się również tematyka rozwoju energetyki odnawialnej. Znaczenie odnawialnych źródeł energii (OZE) w działalności prośrodowiskowej skutkuje tym, iż podstawowe zasady i duża liczba instytucji prawodawstwa ekologicznego odnosi się do tej tematyki.
Ważną rolę w zakresie regulacji statusu energetyki odnawialnej pełnią przepisy ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Akt ten, jako fundament regulacji ekologicznych, ma doniosłe znaczenie przy omawianiu usytuowania OZE w polskim systemie prawnym (w przypadku odnawialnych zasobów energii ma wręcz decydujące znaczenie). Dzieje się tak dlatego, iż P.o.ś. należy traktować jako bardzo istotne ukierunkowanie interpretacji postanowień Prawa energetycznego, zwłaszcza w omawianym obszarze tematycznym. Istotne znaczenie należy przypisać powiązaniu polityki ekologicznej z politykami sektorowymi, w tym z energetyczną, o czym wspominają zarówno dokumenty o charakterze strategiczno-politycznym, jak również samo Prawo energetyczne czy P.o.ś.
Zatem w ramach wykładni systemowej Prawa energetycznego dopuszczalne, a niekiedy wprost wskazane jest czerpanie z unormowań proekologicznych. Zasady oraz instytucje unormowane omawianą ustawą mogą być istotnym wsparciem dla wzrostu zainteresowania potencjalnych inwestoró...