Ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie

Ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie nie została jeszcze opublikowana w Dzienniku Ustaw, ale jej zasadniczy kształt jest już przesądzony. Nie dotyczy ona szkód w tradycyjnym ujęciu cywilistycznym (na osobie lub w mieniu), a tylko szkód w środowisku.


Zbliża się więc do cywilistycznej koncepcji odpowiedzialności za szkody w środowisku traktowanym jako dobro wspólne – ale trudno mówić tu o tożsamości. Ustawa przewiduje, że egzekwowanie obowiązków od sprawców szkód dokonywane jest przez organy administracji za pomocą właściwych im metod działania – zasadniczo będą to rozstrzygnięcia władcze w postaci decyzji administracyjnych. Osoby poszkodowane, a także organizacje ekologiczne, mogą co prawda zwrócić się do organu o podjęcie odpowiednich działań, nie mogą jednak występować bezpośrednio z roszczeniami przeciwko sprawcy.

Zapobieganie i naprawianie
Celem nowej ustawy jest zapobieganie i zaradzanie szkodom wyrządzonym środowisku, przede wszystkim poprzez realizację zasady „zanieczyszczający płaci”, czyli skłonienie podmiotów gospodarczych do przyjęcia środków i opracowywania praktyk minimalizujących ryzyko wyrządzenia szkód w środowisku. Należy przy tym zwrócić uwagę, że pojęcie „zanieczyszczającego” jest w tym kontekście rozumiane szeroko – jest nim każdy podmiot korzystający ze środowiska.
Nowa ustawa obejmie z...