Odpowiedzialność prawna w ochronie środowiska – założenia ogólne
Marek Górski
Zagadnienia związane z ustaleniem odpowiedzialności z tytułu nieprzestrzegania wymagań ochrony środowiska regulują przepisy tytułu VI Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, w którym znalazły się kwestie dotyczące trzech odrębnych typów odpowiedzialności cywilnej, karnej i administracyjnej.
Odpowiedzialność cywilna
W ustawie Prawo ochrony środowiska w sposób znacznie szerszy niż w dotychczasowej ustawie ogólnej, czyli Ustawie z 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (tekst jedn. DzU z 1994 r. Nr 49 poz. 196 z późn. zm.) skonstruowane zostały przepisy o odpowiedzialności cywilnej, w których przede wszystkim uznano konieczność ochrony środowiska jako dobra wspólnego. Dla realizacji tego założenia ustanowione zostało roszczenie o zaprzestanie bezprawnej działalności powodującej zagrożenie lub naruszenie środowiska (art. 323 P.o.ś.). Z poszerzeniem tym może wystąpić Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego, a także fundacja lub stowarzyszenie, których podstawowym zadaniem statutowym jest ochrona środowiska. Ochronie środowiska jako dobra wspólnego powinno także służyć roszczenie o zwrot nakładów poczynionych w związku z naprawieniem szkody w środowisku przez podmiot, który tej szkody nie wyrządził (art. 326 P.o.ś.). Wysokość takiego roszczenia ograniczona została do uzasadnionych kosztów poniesionych w celu przywrócenia stanu poprzedniego. Przyznano także szczególne uprawnienie orga...
Zagadnienia związane z ustaleniem odpowiedzialności z tytułu nieprzestrzegania wymagań ochrony środowiska regulują przepisy tytułu VI Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, w którym znalazły się kwestie dotyczące trzech odrębnych typów odpowiedzialności cywilnej, karnej i administracyjnej.
Odpowiedzialność cywilna
W ustawie Prawo ochrony środowiska w sposób znacznie szerszy niż w dotychczasowej ustawie ogólnej, czyli Ustawie z 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (tekst jedn. DzU z 1994 r. Nr 49 poz. 196 z późn. zm.) skonstruowane zostały przepisy o odpowiedzialności cywilnej, w których przede wszystkim uznano konieczność ochrony środowiska jako dobra wspólnego. Dla realizacji tego założenia ustanowione zostało roszczenie o zaprzestanie bezprawnej działalności powodującej zagrożenie lub naruszenie środowiska (art. 323 P.o.ś.). Z poszerzeniem tym może wystąpić Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego, a także fundacja lub stowarzyszenie, których podstawowym zadaniem statutowym jest ochrona środowiska. Ochronie środowiska jako dobra wspólnego powinno także służyć roszczenie o zwrot nakładów poczynionych w związku z naprawieniem szkody w środowisku przez podmiot, który tej szkody nie wyrządził (art. 326 P.o.ś.). Wysokość takiego roszczenia ograniczona została do uzasadnionych kosztów poniesionych w celu przywrócenia stanu poprzedniego. Przyznano także szczególne uprawnienie orga...
