Odroczenie i umorzenie kar pieniężnych za zniszczenie zieleni, cz. 2
W obecnym stanie prawnym zakres podstaw prawnych pozwalających na umorzenie odroczonej opłaty albo kary uległ znacznemu poszerzeniu. Każdy przypadek dewastacji zieleni powinien być jednak poddawany indywidualnej ocenie.
Mówiąc o umorzeniu odroczonych kar pieniężnych, nie można zapominać również o tym, że podstawą do tego, zgodnie z postanowieniami art. 88 ust. 5 ustawy o ochronie przyrody, może być także ta okoliczność, że drzewa lub krzewy nie zachowały żywotności z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości. Do odmowy umorzenia odroczonej kary nie wystarczy zatem fakt, że zniszczone drzewo nie zachowało żywotności, ale zgodnie z postanowieniami przytoczonego przepisu w przypadku obumarcia zniszczonej rośliny organ prowadzący postępowanie będzie musiał wyjaśnić, czy nastąpiło to z przyczyn zależnych od posiadacza nieruchomości, czy też nie. Rozwiązanie to jest bardzo zbliżone do tego wynikającego z art. 84 ust. 5 ustawy o ochronie przyrody, określającego, kiedy może nastąpić umorzenie opłat za korzystanie ze środowiska ustalonych w związku z usuwaniem drzew lub krzewów. Z tego powodu powinno być interpretowane w analogiczny sposób. Dokonując wykładni tego przepisu, w pierwszej kolejności należy odwołać się do postanowień art. 47 ust. 7 Ustawy z 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (DzU z 2001 r. nr 99, poz. 1079, z późn. zm.), który regulował to zagadnienie w poprzednim stanie prawnym, a wi...