Biorąc pod uwagę technologię uprawy ziarna rzepaku i produkcji oleju oraz niską zawartość pierwiastka S i N założono, że może on stanowić istotny czynnik obniżający emisję SO2 i NOx, przy spalaniu oleju roślinnego w mieszaninie z olejami ropopochodnymi.

Badania własności fizykochemicznych oleju rzepakowego oraz jego mieszanin z mazutem wykazały, że powstałe mieszaniny są stabilne fizycznie i chemicznie, a także mogą spełniać wszystkie wymogi stawiane paliwom ropopochodnym używanym w polskiej energetyce. Mogą one być paliwami ciekłymi do uruchamiania i opalania kotłów energetycznych – przy zachowaniu wysokiej sprawności procesu spalania oraz niskiej emisji szkodliwych gazów.
W Europie wiodącą rolę we wdrażaniu paliwa rzepakowego w przemyśle energetycznym odgrywa Austria. Podobne prace badawczo-wdrożeniowe prowadzone są we Francji. Obecnie produkowane oleje roślinne różnią się dość znacznie własnościami fizykochemicznymi, co utrudnia bezpośrednie porównanie wyników uzyskanych z różnych źródeł. Olej rzepakowy, pomimo że pochodzi z tej samej rośliny, dość znacznie różni się swymi własnościami.
W przypadku stosowania oleju rzepakowego jako paliwa rozpałkowego lub jako paliwa podstawowego w komorach kotłów energetycznych, niestabilność chemiczna nie stanowi przeszkody w spalaniu, zwłaszcza przy stosowaniu mieszaniny oleju rzepakowego z olejem opałowym lub mazutem.
W tych samych kotłach można spalać z tą samą sprawnością zar...