Olimpiada w zieleni – czterdzieści lat później

Krajobraz miejski, w którym współistnieją elementy architektoniczne i przyrodnicze, jest dziś niezwykle pożądany. Stanowi nośnik zjawisk przynoszących wiele korzyści mieszkańcom, dobrze wpływa na ogólny wizerunek i funkcjonowanie miasta. Potencjał ten został w pełni wykorzystany w idei monachijskiego parku Olimpijskiego, którego utworzenie już ponad 40 lat temu zainicjowało szereg pozytywnych działań, procentujących do dziś.

Park, otwarty 26 sierpnia 1972 r. w związku z organizacją XX Letnich Igrzysk Olimpijskich, stał się jednym z obiektów utożsamianych z Monachium (oczywiście oprócz historycznego Ogrodu Angielskiego i słynnej staromiejskiej katedry). Jest jednym z przykładów nowoczesnego podejścia do kształtowania przestrzeni. Założono go na obrzeżach miasta, w dzisiejszej dzielnicy Oberwiesenfeld, gdzie w XVII w. ćwiczyli żołnierze bawarskich oddziałów artyleryjskich. W latach 20. XX w. istniało tu boisko piłkarskie i cywilne lotnisko, które zamknięto w 1939 r. Po II wojnie światowej w to miejsce zwieziono wiele ton gruzu. Zaniedbany i nieużytkowany teren wymagał odnowy. Jego przestrzenny potencjał wykorzystano wiele lat później, gdy nadarzyła się okazja do zorganizowania tu olimpiady. Inicjatywa, podjęta na poziomie planowania miejscowego, bardzo szybko zaowocowała konkretnymi realizac...